ผมรักในหลวงที่สุดในโลก

วันอังคารที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2554

สึนามิ น้ำท่วม ยางพาราราคาลง ต่างกันอย่างไร ?

วันก่อนไปนั่งกินข้าวกับพี่เอก จู่ๆก็มีคนทะเลาะกันเรื่องราคา อาหารที่กินกันอยู่ ฟังไม่ได้ศัพท์ซักเท่าไร พี่เอกก็เดินออกไป ตกใจเหมือนกันกลัวแกไปห้ามหรืออะไรก็แล้วแต่ ที่แกเคยเป็นมาในอดีต แต่แล้วก็เห็นแกไปที่รถก็เลยรีบกินๆ ให้หมดแล้วก็ออกตามมา นั่งไปซักพักก็ถามแกว่าเป็นอะไร แกก็บอกว่า


“พี่บอกตั้งกี่ครั้งแล้วว่า คนมันต้องกิน ต้องรู้จักทำกิน วันนี้ราคายางตก แต่ข้าวที่กิน สองคน ชื้อเผื่อที่บ้านรวมแล้ว ๔๐๐ กว่า มันเงินเกือบครึ่งพัน เป็นอย่างไร มันตอบโจกท์ได้หรือป่าว บอกกี่ครั้งแล้ว ราคายางวันหนึ่งอาจจะถึงกิโลละพันก็ได้ และอาจลดลงเหลือกิโลละสิบบาทก็ได้ มันมีสถิติแสดงให้เห็นอยู่แล้ว ทุกวันนี้มุ่งไปหาแต่เงิน เงินซึ่งหามาเพื่อได้กินได้ใช้ แต่ไม่รู้จักผลิตของกินของใช้ ทำไมไม่รู้จักเหลือจึงขายกันบ้าง ขายเพราะเหลือกิน ที่ทางมีกันตั้งเยอะ แต่ปล่อยว่างปล่าว มันเป็นที่ของกู กูคือผู้ถือกรรมสิทธิ์ วันหนึ่งเถอะ ไอ้คนที่ไม่มีที่ทำกิน ไม่มีกิน ก็จะไปเอาที่ของมึง มันไม่ได้ที่ ก็เอาชีวิตมึง ชีวิตที่มึงมีกิน ชีวิตที่มึงกินอยู่อย่างสบายท่ามกลางคนไม่มีกิน หายนะตรงนี้มีให้เห็นกันมากแล้ว ในการเกิดวิกฤตต่างๆ การปล้น การแย่งชิง มันเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ เพราะไม่มีกิน ทำอยู่ทำกินมันหายไปไหนจากสังคมไทย คำว่า ให้รู้จักทำอยู่ทำกิน วันนี้ ก็หายไป การทำกิน กลายเป็นมีกินไปวันๆ ก็ไม่เป็นไร นาย.ก นาย.ข นาย.ค สื่ออีกชุดที่หายไปจากสื่อหลัก สื่อง่ายๆ ที่ดูแล้วเข้าใจ แต่หายไป สื่อที่ลูกเด็กเล็กแดงดูเข้าใจผู้ใหญ่นึกได้ มันหายไป เหมือนผู้ใหญ่ลีตอนประโยคสองดังนี้


สายันต์ตะวันร้อนฉี่ ผู้ใหญ่ลีขี่ม้าบักจ้อน


แดดฮ้อน ฮ้อน ใส่แว่นตาดำ


ผู้ใหญ่ลีกลัวฝนจะตกพรำ


ผู้ใหญ่ลีกลัวฝนจะตกพรำ


ถอดแว่นตาดำ ฟ้าแจ้งจางปาง


ฟ้าแจ้งจางปาง ฟ้าแจ้งจางปาง


พ.ศ. สองพันห้าร้อยสี่ เป็นปีแรกที่ไทยใช้แผนพัฒนาประเทศ แล้วผ่านมากี่สิบปี จนปี พ.ส. สองพันห้าร้อยห้าสิบสี่ มันเกิดอะไรขึ้นบางกับประเทศไทยแห่งนี้ ประเทศที่ สหประชาชาติมอบรางวัล"พระมหากษัตริย์นักพัฒนา" แก่ในหลวงของเรา ปีนี้เป็นปีมหามงคลน่ะ แต่คงจะไปเริ่มเอาก่อนวันที่ ห้าธันวาคม ๒๕๕๔ เหมือนที่ทำกันมา การนำพระฉายาลักษ์ ไปประดิษสถานอยู่บนเสาไฟฟ้า ก็คงจะเห็นกันอยู่ในความจงรักษ์ภักดิ์ดี และเทิดทูนไว้ซึ่งพระเกียรติยศ แห่งพระมหากษัตริย์ไทย มันสมควรแล้วหรือ สถานที่ราชการในบ้างแห่งธงชาติขาดหวิดก็ไม่เปลี่ยน จะเหลืออะไรเป็นสัญลักษ์ในความป็นไทย ผู้ซึ่งคงไว้ในคำว่าเอกราชของชนชาติไทย เรารักในหลวงกันจริงๆหรือป่าว หลายครั้งหลายคราวน่ะที่มีการพาดพิงถึงสถาบันหลักของชาติ ทั้งสามสถาบัน ผมเอง ขอบอกไว้ก่อนเลยว่า ไม่อยากจะก้าวล่วงทั้งสามสถาบัน ที่ต่ำที่สูงมันมี มีหลายคนเรียกร้องถึงความเสมอภาค แต่เสมอทั้งหมดไม่ได้ต้องรู้ที่ต่ำที่สูง ต้องรู้จักเด็ก รู้จักผู้ใหญ่ วันนี้หลายๆคนกำลังเล่นอยู่กับค่าของเงิน มีเงินเรียกน้องมีทองเรียกพี่ การนำเงินมาตีค่าของความเป็นคน คนรวยเป็นคนที่มีคุณค่า นั้นหรือความถูกต้องในปัจจุบันนี้


ราคายางจาก ๑๘๐ บาท เหลือ ๖๐ บาท หนึ่งในสาม ที่หายไป ๑๒๐ มันคือค่าอะไรกันแน่ สรุปมูลค่าของยางพารามันอยู่ที่กิโลละเท่าไร ถ้าจะสรุปอย่างนี้ได้ไหมว่า กลไกทางตลาดมากกว่าที่เป็นราคาจริงของยางพารา มูลค่าของยางพาราจึงไม่มี อีกไม่นานรัฐบาลก็คงต้องออกมาตราการอุ้มราคาอีก ต้องอุ้มไม่อุ้มชาวสวนยางตาย อุ้มเหมือนเตี้ยอุ้มค่อม ไม่ได้เน้นชี้ทางออกบอกทางแก้หรือเตือนภัยต่างๆให้ชาวสวนได้รับทราบเลย การส่งเสริมแบบจริงๆ จังๆไม่เคยปรากฏ จะทำกันที่ก็จัดสัมนา จัดประชุม แทนที่จะดูรอบข้าง ดูในชุมชน ดูในกลุ่มชาวสวนยางที่เค้าทำกันมานานแล้ว ผมเห็นมีอยู่ดาดเดื่อนในชุมชนที่นาหม่อมแห่งนี้ ชาวสวนยางพาราที่ไม่ยอมอดตายเพราะไม่มีเงินซื้อข้าวปลาอาหาร แม้เขาเหล่านั้นจะไม่เป็นที่รู้จักแก่คนภายนอก ต่างเขาเหล่านั้นรู้เท่าทันถึงภัยพิบัติต่างๆ ที่ถาโถมเข้ามาลูกแล้วลูกเล่า ในวาระมหามงคลปี ๒๕๔๒ ในหลวงทรงให้แนวทางในการแก้ไขปัญหาประเทศชาติ ตลอดจนทุกองค์กรสามารภนำไปประยุกต์ใช้ได้นั้นคือพระราชนิพนธ์ มหาชนก ซึ่งผมคิดว่าผู้นำประเทศ ตลอดจนผู้นำองค์กรต่างๆ ได้อ่านกันมาบ้างแล้ว ๑๒ปี ผ่านไป ถ้าหลายๆองค์กรนำใส่เกล้าและปฏิบัติตามแนวทางของการฟื้นฟูต้นมะม่วงแล้วก็ ภัยพิบัติต่างๆคงจะลดเบาบางลงไป โดยเฉพาะปัญหาเรื่องข้าวยากหมากแพง วันนี้ศูนย์การเรียนรู้เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง ขับรถไปทางไหนก็เห็นกันเยอะ แต่พอลงไปกับไม่มีอะไรที่มีชีวิตอยู่เลย นอกจากแผ่นป้ายไวนิลต่างๆ ที่ติดไว้เต็มไปหมด แล้วมันต่างอะไรกับการส่งลูกไปเรียนในวันเสาร์ อาทิตย์ ในโรงเรียนที่ไม่มีใครอยู่เลย


จากการนำหน้าที่ผู้ประสานงานและวิทยากร ตลอดจนนำวิถีง่ายๆ เริ่มจากลดรายจ่ายเช่น ทำน้ำยาเอนกประสงค์ ทำปุ๋ยเอง เลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ เลี้ยงเป็ด การปรับสถาพดินอย่างง่ายๆ เช่นการห่มดิน และต่อยอดการเผาถ่านกะลา จากถ่านกะลา สู่ถ่านคาบอนด์ แต่ไม่ถึงกับถ่านกัมมันต์ แค่นี้มันพอที่จะมีกิน แม้ไม่ต้องตัดยาง ยังไม่รวมการบริการต่างๆ เช่น ตัดหญ้า ซ่อมคอมพิวเตอร์ งานเครื่องเสียง งานเดินสายไฟ การวางระบบเน็ตเวิร์คต่างๆ ซึ่งก็มีมาเรื่อยๆ ที่เรื่อยๆเพราะถูก บริการแบบ งานบุญงานฟรีเยอะจังงานได้ตังส์ไม่ค่อยมี แต่ก็มีความสุขที่ได้ทำ สุขที่ได้ให้คนอื่นๆ แต่ก็พอประมาณได้จากบัญชีครัวเรือน ว่าในแต่ละเดือนควรจะมีการรับจ่ายเท่าไร


กะว่าจะเข้าไปเรื่องวัดแล้วน่ะ แต่เห็นสภาพแบบนี้แล้ว ยังก่อน จัดระเบียบบ้านใหม่ก่อน บ้านที่พร้อมจะรับใช้สังคม บ้านที่พร้อมจะเป็นแนวทางให้แก่เพื่อนบ้านกันเอง ที่ยังวิตกกับราคายางพารา วันนี้มีหลายบ้านครับ ที่พร้อมเป็นแบบอย่างของการนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่ใช้จริงในวิถีแห่งการทำอยู่ ทำกิน ทำมานานแล้ว เลยไม่ต้องวิตกว่าราคายางพาราจะเป็นอย่างไร ปีก่อนกล้ายางกระโดดไปอยู่ที่ต้นละ ๕๕ บาท จากต้นละไม่ถึงสิบบาท หากราคายางเหลือสุทธิที่กิโลละ ๕๐ บาท ตลอดไป เจ้าของสวนยางพารารายใหม่ ที่ปลูกได้สัก ๑ ถึง ๒ ปี อย่าเอามือก้ายหน้าผากเลย เอาอย่างอื่นๆที่ต่ำกว่านั้นน่าจะสมควรกว่า


วิกฤตการปลูกพืชเชิงเดียวทำให้เกษตรกรล้มหายตายจาก หมดที่หมดทางมาไม่รู้กี่หลายต่อกี่หลายแล้ว ตัวอย่างก็มีให้เห็น วันนี้จึงอยากจะเชิญชวนครับ เริ่มจากทำให้ตนเอง พออยู่ พอกินก่อน แล้วอย่างอื่นๆ จะตามมาเอง คุณไม่สามารถคิดอะไรได้หรอกในขณะที่คุณเองยังไม่รู้ว่าวันนี้ พรุ่งนี้ จะกินอะไร เพราะไม่มีเงินไปซื้อกิน เงินทองเป็นของมายา ข้าวปลาซิของจริง มันใกล้เข้ามาแล้ว


ราคายางลงไปที่ ๖๐ – ๙๐ บาท อาทิตย์หนึ่ง ความวิตกกังวนเกิดขึ้นไปทุกครัวเรือน พวกรถป้ายแดงันนี้คิดหนักหน่อย วันก่อนได้ข่าวเขาจัดไปสัมนากันที่ไหนไม่ทราบเหมือนกัน แต่เพราะกลับมาก็เห็นรถบันทุกปาล์มเข้ามา จากประสบการณ์ก็รู้ทันทีว่าเกิดการเพาะเห็ดในร่องยางแน่นอน กะจะตามไปช่วยดูในเรื่องที่ทางในการวางให้เหมาะสมกับทำเลซะหน่อย แต่ก็เพราะประสบการณ์อีกนั้นล่ะที่ไม่ตามเข้าไป เพราะเมื่อก่อนเห็นอะไรไม่ถูกไม่ต้อง ก็ชอบทักคนอื่นๆ เสมอๆ ทักเพื่อให้เกิดการหยุดคิด และแนะนำในสิ่งที่เรามีความรู้เพียงพอที่จะให้คนอื่น แต่คำตอบที่ได้บ่อยๆคือ “รู้แล้วไม่ต้องบอก” สุดท้ายฝนที่ตกลงมา ก็ลงไปในร่องที่เพาะเห็ดอย่างเดียวร่องอื่นไม่ลง ลงไปในร่องที่ต่ำกว่าร่องอื่น ร่องที่เป็นทางน้ำผ่าน ร่องที่คนทำเห็นว่าสวยที่ดูชุ่มชื้นกว่าร่องอื่นๆ ร่องที่เต็มไปด้วยความรู้ของผู้ทำ เราจึงได้แต่นั่งมองถ้าวันนั่นตามเข้าไป เพียงแค่ทักว่า “ให้รู้ฟ้ารู้ดิน รู้จักที่ต่ำที่สูง” ความสูญเสียก็อาจจะทุเลาเบาบางลงไปได้

       ผมเองฝนตกก็ตัดยางไม่ได้เหมือนคนอื่นๆ เขานั่นล่ะครับ ที่จริงเดือนนี้จะต้องไปร่วมงาน มหกรรมคืนชีวิตให้แผ่นดิน แต่ก็ต้องทำหน้าที่ที่ต้องอยู่กับบ้าน หน้าที่ในฐานะวิทยากรก็ต้องทำ อาจารย์ยักษ์ ดร.วิวัฒน์ ศัลยกำธร ย้ำเตือนเสมอว่า “วิทยากรเองก็เหมือนกัน ต้องทำให้ตัวเองมีกินก่อน แม้ตัวเองยังไม่มีกิน มึงจะไปช่วยคนอื่นให้มีกินอย่างหวัง” แม้ผมเองไม่ได้ไปช่วยในงาน แต่ผมก็นำเอาความรู้ที่ได้จากเครือข่ายกสิกรรมธรรมชาติ มาทำจริงอยู่กับบ้าน หากการแสดงมุทิตาจิต ด้วยการนำเอาคำสอน ของครูบาอาจารย์ มาทำในชีวิตจริงแล้ว การทำสัมมาชีพ สัมมาอาชีวะ การแปลงจากการอบรมมาสู่วิถีแห่งชีวิตจริง คิดว่าหากอ.ยักษ์ ผู้ใหญ่สมศักดิ์ หลวงพ่อสุวรรณ และทุกๆท่านในเครือข่ายกสิกรรมธรรมชาติ ก็คงจะไม่ตำหนิอะไรผมน่ะ และผมได้บอกตั้งแต่ตอนต้นแล้วว่า ผมมีเวลาให้กับเครือข่ายสองปี เพราะผมเห็นอนาคตผมตั้งแต่วันแรกที่จบการอบรม จากศูนย์กสิกรรมธรรมชาติ สองสลึง การเดินทางของชีวิตในเส้นทางสุดท้าย “เดินตามรอยผู้ที่เดินตามรอยพ่อ” เดินบนสายทางที่มั่นคง ยั่งยืน เดินเพื่อนำทางให้ลูกน้อยทั้งสองคน ได้เดินบนทางที่มีภูมิคุ้มกันแก่ตนเอง


สุดท้าย สึนามิ น้ำท่วม ยางพาราราคาลง ผมก็ได้รับผลกระทบเหมือนคนอื่นๆ เขานั้นล่ะครับ ไม่มีใครเก่งกาจ หรือ เอาชนะธรรมชาติได้ การจัดการที่ดีคือการรู้จักอยู่ร่วมกับธรรมชาติได้ การประยุกต์ใช้วิชาให้เหมาะสมแก่ เวลา และสถานะการณ์ เป็นเรื่องที่ต้องอาศัยประสบการณ์ของแต่ละคน แม้ผมเองตั้งเตาในทำเลที่ดีที่สุดในบ้านแล้ว แต่พายุฝนก็ทำให้ต้องคิดกันต่อไป ตัดยางไม่ได้เผาถ่านอยู่ ฝนตกน้ำท่วมหน้าเตาจะทำอย่างไรในเหตุปัจุบันทันด่วน ใช่แล้ว คลองใส้ไก่แห่งผู้ใหญ่สมศักดิ์ เครือวัลย์ น่าจะทำให้ผ่านวิกฤตครั้งนี้ไปได้












การขุดคลองเล็ก ๆ เพื่อระบายน้ำออกจากหน้าเตาเอาดินที่ขุดไปกั่นทางน้ำที่จะไหลเข้ามา ก็ประคับประคองให้การเผาถ่านผ่านไปด้วยดี คงเป็นอีกวันที่ผลิตถ่านไปขายได้ และหากฝนยังตกมากกว่านี้สักสี่ห้าวัน อาทิตย์นี้ก็จะมีโทรศัพท์เข้ามาสั่งถ่านอีกเยอะ เหมือนคราวก่อนๆ ที่ผ่านมา ที่เยอะเพราะว่า ถ่านมีคุณภาพดี ราคาเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง เพราะถ่านกะลา ที่นาหม่อม เป็นถ่านกะลา ที่เรียกว่า วิทยาทาน

ปล.ผู้หลักผู้ใหญ่โทรมาว่าเขียนผิดเยอะข้ออ้างอิงไม่สมบูรณ์ ก็เลยเพิ่มเติมนิดหน่อยครับ