ผมรักในหลวงที่สุดในโลก

วันศุกร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

กสิกรรมธรรมชาติ ที่มาแห่งความพอเพียง





สองเดือนที่หายไปดูเหมือนไปทำอาชีพอื่นๆเสียแล้ว กับงานภาคประชาชนที่ปวงชนชาวไทยเป็นเจ้าของแผ่นดินนี้ วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของผู้ใหญ่สมศักดิ์  เครือวัลย์  แห่งศูนย์กสิกรรมธรรมชาติ ตำบลสองสลึง อำเภอแกลง จังหวัดระยอง เป็นโรงเรียนที่สอนให้รู้จักคุณค่าแห่งความพอเพียง
                ความพอเพียงที่มีอยู่ในทุกคนทุกตำแหน่งทุกสาขาอาชีพ “สิ่งแรกที่จะรู้จักกับความพอเพียง คือรู้จักตัวตนก่อน เมื่อรู้จักตนเองแล้ว ก็จะรู้ว่าตนเองควรจะพอแค่ไหน” สุดยอดแห่งคาถาบทหนึ่งที่ท่านผู้ใหญ่ให้มา  แต่ในความคิดผมและสิ่งที่ผมต้องการจากผู้ใหญ่สมศักดิ์ คือ “วิธีคิด และการปฏิบัติตนบนวิธีคิด” ก็ได้มาเยอะพอตัว และยังกังวลแทนผู้ใหญ่ในหลายๆเรื่องจนกลายเป็นสภาวะ “สาวก และยอมตายแทนได้”  มันฟังดูเหมือนละคร เหมือนลิเก ก็ไม่แปลก เพราะสิ่งที่ผู้ใหญ่สมศักดิ์ปฏิบัติคือ “การให้ความรู้ผู้อื่น”  สำหรับผมหากเป็นความรู้ที่ใช้ได้จริง ทำได้จริง มันคือสุดยอดแห่งวิชา ที่จะนำพาชีวิตทุกๆคนรอดตายเป็นลำดับแรก และต่อๆไปอยู่ที่ตัวตนจะนำไปปฏิบัติเอง
                ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติ สองสลึง จึงเหมือนบ้านผมหลังหนึ่ง ที่ผู้ใหญ่บอกว่า “เอกที่นี้คือบ้านเอกนะ” ความอบอุ่นในบ้านหลังนี้ ประกอบด้วย อ.ยงยุทธ์ อ.พัฒน์ อ.ตุ้ม อ.เม้ง อ.สมชาย อ.หยก อ.วัฒน์ อ.สมชาย อ.นพดล อ.เล็ก อ.พัธมน อ.แจ๊น อ.ซ่อนกลิ่น อ.อาร์  อ.หมอสุมล ลุงจ้วน  พี่ตั้ม พี่ธวัฒน์ชัย ไอ้ต๋อง น้องเดือน น้องลาย ป้าชื่น ลุงธง อ.สมนึก อาเปี้ยก ร้านค้าทุกร้าน ณ สองสลึง เพราะเราคือครอบครัวเดียวกัน และให้ไออุ่นผมเหมือนกัน  กลายเป็นชุมชนในฝันของผม นึกจะกินอะไร นึกไปเที่ยวไปนอนบ้านใครก็ได้ จึงเก็บเอาความฝันนั้นติดตัวมา ติดตัวมาว่า “เราคือครอบครัวเดียวกัน”



ความเป็นเครือข่ายที่ยิ่งใหญ่เมื่อได้พบกับ มหกรรมคืนชีวิตให้แผ่นดิน ทำให้รู้จักพี่น้องร่วมแผ่นดิน ที่ต้องการรักษาไว้ซึ่งชาติบ้านเมือง ภายใต้ดวงใจเดียวกัน คือ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ศาสตร์ของพระราชา  และวิธีฟื้นฟูต้นมะม่วงแห่งพระราชนิพนธ์พระมหาชนก ที่ อ.เจริญวิทย์ นำมาเล่าให้ฟัง ได้พบกับ อ.ยักษ์ อ.เข้ม อ.เจริญ อ.ปัญญา ลุงดาบ หลวงพ่อสุวรรณ กำนันแมน ฯลฯ ที่กล่าวมาก็ไม่หมด แต่มีความรู้สึกที่ดีๆ ที่ได้พบกับผู้มีอุดมการณ์ดีๆ ตัวจริงเสียงจริงของบ้านเมืองในขณะนี้ ตัวจริงเสียงจริงที่เกิดจากใจของทุกๆคนบนแผ่นดินทำมาหากินบนแผ่นดินตนเอง
                โชคดีซ้ำสองที่พาครอบครัวและเพื่อนๆไปเที่ยวในศูนย์กสิกรรมต่างๆ ทำให้มีความสุขบนแผ่นพื้นแผ่นดินนี้ จนความสำนึกพื้นฐานของชาวสงขลาที่ว่า “เกิดมาต้องตอบแทนคุณแผ่นดิน” และเมื่อความพร้อมแห่งความพอ บวกกับ สำนึกรักในแผ่นดินเกิด ความรู้ที่ได้เรียนมา คุณธรรมที่ได้ถูกอบรมมา ก็นำมาใช้เริ่มจากตนเอง สู่ชุมชน สู่ตำบล สู่อำเภอ สู่จังหวัด สู่ประเทศ
                เช้าของวันที่ ๒๙ พ.ค. ๕๖ ณ อาคารเฉลิมพระเกียรติแปดสิบปี มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช  ผมเองก็พึ่งมาครั้งแรก แต่ก่อนขึ้นห้องประชุมในวาระข้อเสนอขององค์กรชุมชนต่อรัฐบาล ผมเห็นภาพจากพระราชนิพนธ์พระมหาชนก ที่เต็มรอบห้องประชุม มันเหมือนกับจะเตือนอะไรผมบ้างอย่างหรือป่าว เพราะกาลเวลา สถานการณ์ เหตุการณ์ในปัจจุบัน ตัวผมเอง และสถานที่ คงจะเหนือคำว่าบังเอิญแล้วกระมัง  และวาระในที่ประชุมกล่าวถึงการที่รัฐบาลไม่เห็นตัวตนของสภาองค์กรชุมชน
                กระผมนายชูชาติ  ธุระกิจจำนง ประธานสภาองค์กรชุมชน ตำบลทุ่งขมิ้น อ.นาหม่อม จ.สงขลา ในฐานะของตัวแทนสภาองค์กรชุมชน เจ็ดจังหวัดใต้ล่าง วันนี้เราลืมอะไรไปหรือป่าว ก่อนเข้ามาห้องนี้ผมเห็นรูปในพระราชนิพนธ์พระมหาชนกอยู่รอบห้องประชุม วันนี้เรามีหนึ่งข้อในวิธีฟื้นฟูต้นมะม่วง เรามีเครือข่ายเราเป็นภาคี  เอากิ่งมาทาบกิ่ง คือการเชื่อมภาคี สุดท้ายงานนี้จะออกมาอย่างไร แต่ขอให้พวกเราได้มาเรียนรู้ร่วมกัน เรียนรู้ที่จะเดินไปด้วยกัน ความรู้ที่เสมอและเท่าทันคือทางออกของประเทศในนามพวกเรา แล้วเราจะนำปวงชนชาวไทยกลับมา..... หนึ่งในศิษย์ของสองสลึง
แทนคำอวยพร ด้วยการเอาสิ่งที่ได้รับการอบรมมา นำมาปฏิบัติบูชาครับ ผู้ใหญ่ เคารพรักอย่างสูง